Een opticien is “iemand die zich bezighoudt met de vele problemen die kunnen worden veroorzaakt door slechtziendheid, zoals bijziendheid, verziendheid en andere gezichtsstoornissen die algemeen bekend staan als netvliesaandoeningen, glaucoom en andere soorten oogproblemen”. Opticiens zijn meestal werkzaam in een detailhandelsomgeving, zoals optometristen, opticiens, podologen en oogartsen.Een opticien kan ook werkzaam zijn in de administratie van andere gezondheidszorgprocessen met visie primair, maar is zelden te vinden in ziekenhuizen.
Opleiding, certificering en vergunningen
In de Verenigde Staten zijn er geen staats- of federale wetten die vereisen dat een opticien in het bezit moet zijn van een vergunning of een bevredigend diploma om te mogen werken. De meeste staten eisen echter van opticiens dat zij een licentie hebben of geregistreerd zijn door de staat waar zij werken, en de meeste staten eisen ook van opticiens dat zij kwaliteitswerk afleveren. Een paar staten, zoals Florida en Hawaii en het District of Columbia vereisen dat opticiens nationaal geregistreerd zijn bij de American Board of Opticianry (ABO). In andere staten, zoals Massachusetts, kan van een opticien worden verlangd dat hij een certificaat van nationale certificering (BCAO) overlegt. In Canada vereisen alle staten een vergunning of registratie door het afleggen van een nationaal examen. Er zijn bepaalde staten die geen staatseisen hebben en de optiekbranche in het algemeen reguleren. De meeste staten hebben de ABO aangenomen om uitsluitend opticiens te accrediteren.
In de meeste staten legt de ABO een nationaal certificeringsexamen af dat is verdeeld in secties, die elk zijn toegespitst op de oogheelkunde. Zodra een opticien slaagt voor zijn nationale certificeringsexamen, moet hij om de twee jaar opnieuw worden gecertificeerd. Dit proces kan twee keer worden gedaan door gebruik te maken van een ABO-geaccrediteerd programma. Voor opticiens die werkzaam zijn in gebieden die geen deel uitmaken van het ABO-systeem, is het gebruikelijk dat zij voortdurend een certificaat van permanente educatie behalen om hun geloofsbrieven te behouden. Dit proces staat bekend als permanente educatie.
Of staten die vereisen dat een opticien een opticien licentie heeft, opticien-vriendelijk zijn, hangt af van de staatswetten en het beroep van de opticien. Aangezien de vereisten voor het verkrijgen van een opticienslicentie in elke staat anders zijn, kan een opticien extra referenties nodig hebben om in een bepaalde staat te mogen werken. Het voldoen aan de eisen van de staat waarin zij hun licentie hebben, dwingt opticiens te voldoen aan de richtlijnen van de staat waarin zij werken. Als een opticien geïnteresseerd is in het werken als een eerstelijns zorgverlener, dan kunnen zij bij hun staat willen nagaan hoe hun beroep specificaties vereisen dat zij patiënten behandelen. Bovendien kunnen sommige staten aanvullende licentie-eisen hebben die kunnen afwijken van wat in de beroepsomschrijving van de opticien staat vermeld. Het is belangrijk voor zowel de opticien als de staat om de vereisten zorgvuldig te volgen, zodat elke opticien er zeker van kan zijn dat hij de juiste vergunning heeft om zijn beroep in die staat uit te oefenen.
lees meer: